Waarom jij, je zus, je moeder, ik? Er bestaat een dringende behoefte het noodlot te verklaren. Een reden te zoeken voor ongeluk.

“Jij hebt deze levensles toch niet nodig.” De punt kan ook een vraagteken zijn, of allebei. Een opbeurende opmerking voelt als een vraag of ik kan verklaren waarom kanker mij treft. Het lichaam waar ik jaren zoveel vertrouwen in heb gehad. Dankbaar voor ben geweest. Volop van heb genoten. En nog steeds, al lijkt mijn lichaam meer dan ooit iets wat ik te leen heb, iets wat ik niet ‘ben’.

Het zoeken naar een verklaring. De veronderstelling dat het leven bestaat uit bewuste, doeltreffende stappen. Opeenvolgende gebeurtenissen die allemaal bijdragen aan een hoger doel. Welk doel dat dan precies is? Oud worden? Of genieten van dat wat er nu is? Dankbaar kunnen zijn als je achteruit kijkt?

Soms weet je (nog) niet waar je iets voor doet. En misschien komt die verklaring nooit. Misschien moet ik leren leven met de wetenschap dat kanker zich in mijn huis thuis voelt. Dat het leven zich niet laat controleren. En dat je in dat leven soms stomme pech hebt.

Die achtbaan van emoties, ik voel hem heel intens bij de acceptatie van pech en de wens van controle. Toen deze blog in mijn hoofd al geschreven was, begon ik in het boek van dr. Moolenburgh “U kunt meer dan u denkt.” Het sterkt mijn vertrouwen dat je zelf iets kunt doen om je lichaam te helpen in deze strijd, maar maakt me ontzettend onzeker omdat het soms leest alsof kanker wel degelijk te voorkomen is door je leefwijze (drastisch) aan te passen.

Pearl Jam – I am Mine

Wat een prachtige stem en wat een mooie muziek: Eddie Vedder komt vaak hard binnen, solo op die prachtige soundtrack van Into the Wild, of met zijn band Pearl Jam.

Op I am Mine zingt hij over een grote tragedie die Pearl Jam overkwam. De shock, de verloren onschuld, maar ook het besef dat het leven ertoe doet en dat verstoppen geen zin heeft. Aan de oppervlakte is niet altijd duidelijk waarom je iets overkomt. Wat door een tragedie wel duidelijk wordt, is dat de tijd die je gegeven is er toe doet, jouw tijd.

North is to South; what the clock is to time
There’s East and there’s West and there’s everywhere life
I know I was born and I know that I’ll die
The in-between is mine
I am mine

And the meanings that get left behind
All the innocence, lost at one time
Significant, between the lines
There’s no need to hide
We’re safe tonight